Thee is, na water, de populairste drank ter wereld, met dagelijks meer dan 3 miljard kopjes die worden genuttigd. Dat betekent 3 miljard momenten van ontspanning, reflectie, smaakbeleving, gesprekken en verbindingen! Indrukwekkend, nietwaar? Op deze pagina delen we de belangrijkste mijlpalen in de geschiedenis van thee en vertellen we over onze passie voor dit bijzondere product, dat zowel onze cultuur vormgeeft als mensen dichter bij elkaar brengt.
Thee heeft zijn oorsprong in Zuidoost-Azië, en meer specifiek in het gebied dat we nu China noemen. Volgens een oude legende dronk de Chinese keizer Shennong, zoals hij vaak deed, een kop heet water om het te zuiveren. Dit gebeurde in 2737 v.Chr., toen een aantal bladeren van een nabijgelegen plant in zijn hete water waaiden. Toen het water van kleur veranderde, besloot de keizer een slok te nemen. Tot zijn verbazing was hij onder de indruk van de smaak en de energie die hij voelde opkomen.
Na dit toevallige experiment werden er in China veel verschillende bladeren en planten onderzocht om nieuwe smaken te ontdekken. Er werd zelfs geloofd dat thee helende eigenschappen had, wat de Chinezen ertoe bracht thee serieus te nemen. Er werden boeken geschreven over de verschillende soorten thee, hoe je ze kon verbouwen en de waarde van thee in de samenleving. Thee was zelfs zo waardevol dat het gebruikt werd als betaalmiddel voor andere goederen en diensten – het fungeerde als een soort valuta voor veel Chinezen.
Na de enorme impact die thee had op de Chinese samenleving, waar het kweken, verwerken en drinken van thee al flink geëvolueerd was, bereikte thee voor het eerst een ander land: Japan.
In China dronken boeddhistische monniken veel thee tijdens hun meditaties om tot bezinning te komen. Deze “thee-momenten” lijken misschien wel een beetje op de rustige pauzes die wij tegenwoordig nemen, met een kopje thee, midden in de drukte van de dag. Best bijzonder, toch, dat thee zo’n verbindende rol speelt?
Toen de boeddhistische monniken hun geloof naar Japan brachten, namen ze thee mee. In Japan werd thee eerst gepresenteerd aan de monniken, die het vervolgens introduceerden bij de keizers, koningen en andere edelen. Daardoor werd thee in Japan een drank die vooral geassocieerd werd met de aristocratie. Dit stond in schril contrast met China, waar thee juist een populaire drank was voor het volk en zelfs als betaalmiddel werd gebruikt. In Japan was thee dus meer een luxeproduct, exclusief voor de hogere klasse.
Thee speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van de internationale handel en is misschien wel de reden dat we tegenwoordig zoveel producten uit verschillende landen overal ter wereld kunnen vinden. Het eerste schriftelijke bewijs van thee buiten Azië dateert uit het jaar 879, toen een Arabische reiziger in zijn logboek beschreef hoe thee een van de belangrijkste producten was in Azië. Enkele eeuwen later schreef de beroemde ontdekkingsreiziger Marco Polo over een nieuwe wet in China: de “theebelasting” – een wet die de handel in thee reguleerde.
In de vroege 17e eeuw waren het de Nederlanders die thee voor het eerst naar Europa brachten. Via schepen uit China arriveerde thee in Amsterdam, en al snel won het drankje aan populariteit, vooral in Frankrijk, Nederland en Engeland. Nadat de Nederlanders thee hadden geïntroduceerd bij de Engelsen, kreeg het drankje echt momentum. Engeland had op dat moment veel kolonies, wat ervoor zorgde dat thee zich snel verspreidde over Engels grondgebied en uiteindelijk wereldwijd werd gedronken. Bijna al deze thee kwam destijds nog uit China, wat het land enorm machtig maakte en de handel in thee tot een bron van aanzienlijke rijkdom maakte.
Thee, het drankje dat mensen samen brengt, momenten van bezinning geeft en een medische werking zou hebben. In Engeland was thee enorm belangrijk omdat het de bevolking een reden gaf het water te koken voordat het gedronken werd. Dit doodde veel bacteriën in het drinkwater en zorgde voor een enorme daling in het aantal zieken en doden door ziekte.
China had hiertoe eigenlijk een Monopoly en daar was Engeland het niet meer mee eens. Ze waren niet van plan hun volledige staatskas te blijven uitgeven aan Chinese thee en besloten hier oorlogen over te voeren. Uiteindelijk werd besloten thee te verbouwen op Engelse kolonies waar het klimaat ook geschikt zou zijn voor thee. Zo werden thee plantages opgericht in India en Taiwan dat destijds in Engels bezit was. Dit maakte thee nog belangrijker voor de Engelse, nu ze zelf de thee produceren hadden ze ook de verantwoordelijkheid om de thee te kunnen verkopen. De eerste vormen van marketing op grote schaal gebeurde dan ook rondom thee. Het was belangrijk voor de Engelse overheid dat het volk nog meer Thee ging drinken zodat de plantages niet voor niets waren opgericht.
Thee wordt overal ter wereld gedronken, maar het kreeg een bijzonder historisch hoofdstuk tijdens de expansie van het Britse rijk. Toen thee zich verspreidde over de Engelse kolonies, kreeg het ook een symbolische betekenis in de strijd om de onafhankelijkheid van Amerika.
Amerika was destijds een Engelse kolonie en er werd net als in Engeland veel thee geconsumeerd, die per schip vanuit Engeland werd aangevoerd. Voor veel Amerikanen stond thee symbool voor de macht van het Engelse koninkrijk. Ze waren het echter zat om belasting te betalen aan een land ver weg aan de andere kant van de oceaan, zonder enige zeggenschap over hun eigen zaken. Als protest tegen de Engelse overheersing werd er op een legendarisch moment in 1773 een lading thee in de haven van Boston in de zee gegooid. Dit evenement, bekend als de Boston Tea Party, wordt nog steeds beschouwd als het begin van de Amerikaanse strijd voor vrijheid en onafhankelijkheid.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat thee in de Verenigde Staten minder populair is dan in andere delen van de wereld, terwijl koffie daar veel meer gedronken wordt. De symboliek van de Boston Tea Party heeft bijgedragen aan de afkeer van thee in de Amerikaanse cultuur, wat de voorkeur voor koffie verder versterkte.
Tegenwoordig is thee nog steeds een wereldwijd gedronken drank en voor veel mensen een moment van rust en bezinning. Het is een tijd om bij te kletsen, even pauze te nemen of simpelweg stil te staan in de hectiek van het dagelijks leven. Net zoals het ooit begon, in de tuin van keizer Shennong en bij de boeddhistische monniken, blijft thee een symbool van ontspanning en verbinding.
De AbbeyBlends is ontstaan uit passie voor thee, historie en het samenkomen bij elkaar.
